Een mirakel aan het eind van de rit!

9 juni


Een mirakel aan het eind van de rit!


Zaterdagmorgen. Het regent. We breken onze tenten snel af en kunnen niet voorkomen dat de boel nat wordt ingepakt. We ontbijten vroeg en strijken de lachspieren nog even glad na gisteravond. De Opel en de campergroep spreken af dat ze elkaar in de middag weer treffen in Göteborg.
Op weg. Het eerste pakje frisdrank is al doorgespoeld als het dan toch gebeurt. Net boven Morastaat ze statig tegen de bosrand 25 meter van de weg. Een prachtige volwassen Eland. Grote vreugde, want hiervoor hebben we het allemaal gedaan (....!?) en dan is ze op de valreep toch gespot! De foto zal het bewijs moeten leveren voor Will. Hij zit in de camper en zit in zijn maag met veel flessen wijn(....) die hij heeft beloofd aan de eerste spotter. Wat zijn we blij voor hem dat we hem er vanaf kunnen helpen. Theo ziet van de slaap nog dubbel en denkt er 2 te zien!In Mora vieren we ons succes met koffie en een boomstammetje. We bespreken ons geluk en komen tot de volgende conclusie: Elanden zijn alleen te spotten als aan de volgende voorwaarden moet zijn voldaan: 1-je moet in een Opel zitten, niet op een fiets 2-Paul moet er bij zijn, maar dan moet het raam wel dicht zijn!3-minstens vier man in de auto 4- drie fietsen achterop 5-Leo of Harrie achter het stuur 6-Theo moet dubbel kunnen zien om er tenminste 1 te spotten. Will is niet overtuigd van ons elandverhaal en wil hard bewijs. Het is de vraag of hij de foto voor waar aanneemt. Het zijn listige broertjes in de Opel... Dit verhaal krijgt een staartje denken wij. We laten hem gewoon zitten met zijn overtollige wijn.De campercrew is inmiddels ook in de buurt. Er is helder contact maar niet erg helder zijn de coordinaten. We lopen elkaar mis. Het wordt nog een toer om een camping te  vinden in Göteborg. Als we er uiteindelijk zijn blijkt het erg duur en erg tegen te vallen. Maar we hebben voor hetere vuren gestaan en stappen na een maaltje van de maitrechefmangerfijnproever en nog wat gebuikt te bed. Het was mooi!

Een lelijke beer en mooie praatjes....

8 Juni


Een lelijke beer en mooie praatjes....

Een strakblauwe lucht vandaag. Veel blauwe lucht hebben we tot nu nog niet gezien deze week. Als we allemaal de kwetsbare plekjes hebben ingesmeerd rijden we in peloton in een mooi tempo naar de laatste etappeplaats: Sveg. Er wordt een uniek plaatje gemaakt door onze cameraman voor het bord waarop de stadsnaam staat. WELKOM IN SVEG!De HZT tour is hiermee qua afstand voor dit jaar voorbij. We weten waar we volgend jaar moeten opstappen.In Sveg staat een enorme houten beer ( beren komen in deze omgeving veel voor in Zweden) die , mooi of niet mooi, toch bewonderd wordt om zijn formaat. Paul zorgt met Jos voor koffie met lekkers en daarna zoeken we de camping op. Het is een mooi plekje, pal aan de Ljusnan.Anton wordt als een prins op een stoel in een kano rond gevoerd. Hij ziet een taak en voert een inspectie uit rond de eilanden die in deze rivier liggen. De lakeien roeien hem deftig rond. Het bevalt Toon heel goed zo is de indruk van de waarnemers.Dan is het alweer bijna etenstijd en een moment voor een kleine evaluatie en een waarderend woord door Theo uitgesproken aan het adres van de crew. Het leven beweegt zich door tegenstellingen en komt steeds (als het goed gaat) op een hoger plan. Zo ziet hij ook de HZT.We komen er hoe dan ook beter uit.... We gooien nog een hengel uit met weinig succes en sluiten de dag met drankjes en kaas en praatjes.  Er valt erg veel te lachen tijdens deze laatste sessie van de dag.... Morgen de terugreis. Het voelt alsof er iets bijzonders in de lucht hangt. Een succesje in de taak die we de hele week al met ons meetorsen misschien?  Zou het iets met Rico te maken hebben? Wordt vervolgd...

Veel stenen en stof en nog wat....

7 Juni

Veel stenen en stof en nog wat....Van Alvdalen naar Lillhardal  85 km.

De dag begint mooi, maar koud. Paul en Leo zijn heel erg vroeg uit de veren. Die vermaledijde elanden laten zich niet zien. Nog steeds geen beelden, we zijn bijna ten einde raad. Keutels zat, dat wel. Maar de dader ontbreekt. Na weer een heerlijk ontbijt stappen we wat laat op. We weten die ochtend niet echt waar we aan beginnen; de weg blijft maar stijgen en de weg is ook voor een groot deel steenslag, geen asfalt! Omringd door grote stilte en moeras fietsen we gestaag naar boven. We moeten echt even afzien. Maar gelukkig ter hoogte van Ulvsjo staat daar in de berm een prachtige camper geparkeerd met piloot Wim. Na de lunch de vraag of we in de natuur zullen kamperen,  of doorrijden naar een camping.  Hier voltrekt zich een typische oplossing volgens het poldermodel. We blijven nog een tijdje hangen en wandelen/struinen en vissen om de Zweedse natuur te beleven en gaan dan toch door naar een camping. Democratie van hoog gehalte.

Het eerste pechgeval doet zich voor in dit laatste stuk. Jos heeft een lekke band. Maar hij weet erg goed hoe een fiets in elkaar steekt en het probleem is dus zo verholpen. We vervolgen onze weg met koetjes en kalfjesgesprekken.

Op de camping een prettige ruimte waar we weer een 5 sterren maaltijd gebruiken.

Slapen ging na deze slopende dag prima!

Slaapgewoontes, WIFI en levensvreugde....

6 Juni


Slaapgewoontes, WIFI en levensvreugde....

Laten we het vandaag eerst eens niet over de DAG hebben maar over NACHT. Hoe gaat dat ‘savonds na elven? Een camper en 4 tenten sieren het landschap. Nou dat is even wennen, want eenmaal op bed zijn er toch meer geluiden dan alleen van de vogels die nog volop van het licht genieten. Reinald en Paul bijvoorbeeld hebben beiden last van valse lucht. Wel via verschillende uitlaten. Wim schijnt doodstil te liggen in de camper, net als Will. Anton roert zich wel eens ‘snachts. (Wordt gezegd). Het lijkt alsof Leo niet slaapt, laat erin en vroeg eruit. Jos blijft koel onder al dit tumult, hij slaapt goed naast Leo en Reinald. Een man op zijn post, zelfs als Reinald 'snachts de uitgang van de tent moeizaam kan vinden. Theo slaapt licht en hoort toe.... En Harrie slaapt goed want hij is altijd als eerste binnen bij het fietsen.

De dag begint overigens mooi: zonnetje en niet koud. Omdat we een voorschotje hebben genomen op het aantal kilometers besluiten we vandaaag een touristisch uitstapje te maken naar een Zweedse houten paardjes fabrikant in Nusnas. Is leuk om te zien. We doen wat inkopen en discussiëren over wel/niet naar een beren/wolvenpark te gaan, of weer door te fietsen. Het besluit komt tot stand via het poldermodel en het komt erop neer dat we koffie drinken met een boomstammetje. Harrie trakteert. (Een boomstammetje is een gebakje,  dat de fijnproefer zelfs weet te waarderen!)

We bekijken gezien onze roots enkele kerkjes van nabij. Mooi van binnen, fraai van buiten. Gelukkig hebben we vandaag Jos die ons enkele keren weet te verlossen van krakende kettingen. Stof van de weg maakt de ketting stroef.

Aangekomen in Alvdalen wordt Reinalds kookkunst opnieuw getest. Willem Wifi gaat met enthousiasme met zijn digitale wichelroede op zoek naar WIFI. Leo gaat oiici                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         8rfvissen en komt terug met een erg mooie zalmforel, zonder visserslatijn(!) Deze zalmforel is snel verwerkt tot een heerlijk hapje door onze meesterkoktopmanageroutdoorplanner of wat het ook mag zijn. Lekker is het in ieder geval wel.

De dag eindigt met een gesprek over de rozenkrans die iemand van ons bij zich draagt. Met respect wordt dit beluisterd.....

Korte broeken weer.....

5 Juni


Korte broeken weer...


Dinsdagmorgen. Nas, onze overnachtingsplaats  in de morgen....de zon laat zich al vroeg zien en dat scheelt toch meteen al een paar kledingstukken. Het mooie kampvuur van gisteravond is gedoofd, het ontbijt op en daar gaan we weer....

Het is duidelijk dat Paul geen jongere broers heeft en altijd rekent op de aandacht en zorg van zijn oudere broertjes. Maar dat hoeft helemaal niet. Hij zegt elke morgen: "jongens ik rij vandaag in mijn eigen tempo" en ondertussen fietst hij rustig omhoog en laat iedereen zijn achterste zien.

Hij blijkt ook een ervaringsdeskundige! De oudste van het peloton fietst overigens ook heel knap mee op!

Er is vandaag opnieuw veel bos op de rit. We hebben de luxe van veel tijd door het mooie weer en gaan daarom halverwege de rit er een tijdje heerlijk bij zitten, in een blokhut aan het water.

Dat was genieten. Harrie en Leo zoeken paddestoelen die er nog niet zijn, Will en Jos luieren en Theo zoekt in het bos naar sporen van de elanden. En Paul rekent weer op zijn broers en checkt nog even de route op onvolkomenheden. Hij leert snel. Hij begint de boel kritisch te volgen!

Onze topkok Wim , outdoormanager financiën Anton, gevolgd door fijnproever Reinald verrijden zich door foute coördinaten ingegeven door....wie?

Maar toch is er in het bos nog op tijd een heerlijke lunch. En uiteindelijk aan het eind van de dag weer een mooie camping. De Sollero camping. Heel groot en strak. Maar dat maakt voor het avondmaal geen verschil. De tentjes zijn opgezet en we beginnen aan een fantastisch visgrill festijn: Zweedse witvis, Zweedse zalm en Zweedse garnalen. En de wijn? Die dronken we zo op! Het slapen verliep automatisch heel goed!

Slappe paden en hete boel

4 juni

Slappe paden en hete boel....


Van Hellefors naar Nas.

Vroeg op, want het is mooi weer. Leo en Theo zitten al in de boot op het meer te vissen.... of zoiets. Nu hebben we van Theo ook even geen last.

Na het ontbijt wordt er een groepsfoto gemaakt met alle deelnemers in de door Jos geschonken tourshirts met de mascotte van de tocht. De eland Rico moet zich hier toch in herkennen; die beesten kunnen zich  echt wel goed camoufleren!

Stevige klimmetjes over lemen weggetjes en bospaden waar je in wegzakt. Slappe  paden die daardoor behoorlijk slopen.  We gaan duidelijk stijgen en passeren heel eenzaam gelegen roestrode boerenwoningen. 95 km onafgebroken bos is indrukwekkend en verveelt ons niet. We lunchen in Frederiksberg in de camper. We hebben vandaag minder wind, minder regen en iets meer zon. We constateren tijdens de rit dat de flora hier zeker 6 weken achterloopt. Bij aankomst op de camping in Nas staat de teller van de dag op 103 km. We zijn de eerste bezoekers dit jaar en dat vraagt om enige actie van de campingbeheerder. Alles wordt in werking gesteld voor dit unieke bezoek van de broertjes Hulshof c.s. en we kunnen ons heerlijk douchen, maar nog mooier is het deze avond dat we tot redelijk laat, nog steeds daglicht, ons kunnen warmen aan een mooi heet kampvuur. De wijn smaakte weer goed, net als de maaltijd. Het is een aangename avond. Dit kan alleen maar leiden tot mooie dromen.....

Natte boel....

3 Juni


Natte boel....

Forse rit van Degerfors naar Hallefors. Niet om het aantal kilometers (76), niet om lekke banden (wéér niet gehad), maar om de temperatuur en vooral al die regen. Maar we hebben ons er wéér doorheen geslagen, opnieuw dankzij de goede zorgen van outdoor fijnproever Wim, financieel topkok Anton en manager van de kökken Reinald.... of hoe was het ook al weer. Weke hersens van de regen misschien?

Al snel na vertrek uit Degerfors zijn we nat en koud. Gelukkig weten we halverwege de rit een passend restaurant te vinden (LOKA BRUNN) waar we ons aan koffie en chocogebak wagen. Lekker, maar láng niet het niveau van het gebak van fijnproever Tone. LOKA BRUNN is overigens het voormalige buitenverblijf van de koninklijke familie te beginnen bij Adolf Frederik.

Een hoogtepunt van deze dag is dat we even ná ons genoegen in LOKA  BRUNN worden opgewacht in de regen door onze crew. Langs de weg lekker geluncht met zijn allen in de camper.

Maar we voelen alweer snel nattigheid. Ook storend dat we nog steeds geen elandjes zien.  Wat zijn dat toch schrandere diertjes. Als het zo doorgaat dan blijft Will nog met die 9-1 flessen wijn zitten. Dat is toch ook niet leuk!

De camping in Hallefors die we nu betrekken heeft visvangmogelijkheden. Van Leo hebben we daardoor ook even geen last. De avond verloopt verder genoeglijk.